Trains (AEG)

In de rubriek ‘Al verschenen maar misschien moet u hier op Spiel toch maar even naar kijken’ vandaag parel nummer twee.

In Trains, een op de Dominionmotor gebouwde kaart- en bordspel voor 2 tot 4 spelers, bouwt u een spoorwegnetwerk in Japan. U doet dat, afhankelijk van welke spelbordzijde u kiest, in de regio’s Tokyo of Osaka.

U bouwt spoorwegen en stations, koopt treinen aan, bezigt spoorgeralateerde randactiviteiten en probeert uzelf wanhopig van uw almaar aangroeiende afvalberg te ontdoen.

Ik besprak hier versie 1.0 al op 26 oktober 2012. Ik beperk me nu tot mijn ervaringen met versie 2.0 die, ik zal het maar onmiddellijk toegeven, zeer de moeite is.

Reserveer alvast uw plaatsje in de wachtrij want:

U hebt Spiel 2012 de beurs erg teleurgesteld verlaten aangezien u versie 1.0 niet op de kop kon tikken. Het aanbod was schaars en u greep net naast dit felbegeerde kleinood. Wanhoop niet langer want nu kunt u zich rustig kuierend naar de stand van AEG begeven alwaar u zich op uw dooie gemak deze versie kunt aanschaffen.

Had de lay-out van versie 1.0 ook zijn charmes (de kaarten waren geïllustreerd met interessant fotomateriaal), de make-over van AEG heeft toch een en ander verbeterd. Een beter onderscheid tussen de kaarten bijvoorbeeld door het gebruik van kleurencodes, een duidelijk en erg overzichtelijk regelwerk dat geen vragen openlaat, prachtig en kwalitatief hoogstaand materiaal en een ruim bemeten doos die meer dan plaats genoeg biedt voor het basisspel en de onvermijdelijke uitbreidingen die eraan zitten te komen.

Inderdaad, uitbreidingen. Reken maar dat ze in de pijplijn zitten. En niet alleen kaarten gaan aan het basisspel worden toegevoegd. Reken ook maar op extra spelborden. Mogelijk wordt u op Spiel al van enige extraatjes voorzien.

In tegenstelling tot Dominion, waarvan de genen duidelijk naar dit spel werden overgedragen, hoeft u hier niet af te rekenen met eindeloze beurten. Voor u het weet bent u weer aan zet. Verfrissend.

U moet uw aandacht verdelen tussen het spelbord en uw kaartvoorraad. Dat is, om het zacht uit te drukken, erg interessant en uitdagend.

U houdt van het raceaspect in dit spel en de drie potentiële finishlijnen die u daarbij kunt overschrijden, middels het manipuleren van de stations-, de spoorweg- en de kaartvoorraad.

De afvalkaarten, u haat ze en toch kunt u niet zonder. De vloekkaarten van Dominion zijn kleine ongemakjes in vergelijking met wat u hier voorgeschoteld krijgt. De afvalkaarten vervuilen uw deck niet alleen, ze overspoelen het. Daarmee omgaan is een van de leukste aspecten van het spel.

Een aantal gerenommeerde spelcritici uit Amerika bestempelen dit spel nu al als het spel van het jaar. Dat is misschien wat kort door de bocht, maar toch.

Loop vrolijk zwaaiend de stand van AEG voorbij want:

U hebt versie 1.0 al, die was trouwens duur genoeg, en qua speelplezier is er niets veranderd. Jammer genoeg is deze versie niet compatibel met de eventuele toekomstige uitbreidingen van AEG, maar het basisspel bevat voldoende genot voor jaren. U hebt trouwens het spelbord van Duitsland meegekregen op Spiel 2012, en dat heeft de versie van AEG lekker (nog) niet.

Er gaan geruchten dat het spel kan gewonnen worden zonder ook maar één seconde aandacht aan het spelbord te schenken. Dat vindt u verontrustend want dan kunt u immers gewoon Dominion op tafel leggen.

Dominique