Nu wij ons als lemmingen van de rots gooien die “Alice In Wonderland” heet om – neem het gerust van mij aan – vervolgens erg onzacht neer te komen, zie ik mij genoodzaakt u te wijzen op hét alternatief: de animatieve versie “Alice” van de Tsjech Jan Svankmajer. Nadat ik dit beangstigende kleinood begin jaren 90 aanschouwde heb ik bijna twee weken niet goed geslapen. Alice, beste vrienden, is in zijn essentie immers pure horror en die werd, in tegenstelling tot de heer Svankmajer, door Burton en Depp vakkundig weggegomd. Zo goed dat zelfs een 3D-bril geen soelaas meer biedt.  

U weet dus wat u te doen staat.

Als u zich – laten we maar snel terugkeren naar de bestaansreden van deze blog –  binnen de bord- en kaartspelwereld van een klif wil gooien die wél een aangename landing garandeert kan ik u de witte krijtrotsen van Titania ten zeerste aanraden. 

Waarom?

Daarom 1: omdat u krijgt altijd iets krijgt

Het maakt niet uit welke actie (verplaatsing) u onderneemt, u krijgt altijd een beloning. Een puntenfiche, schelpen of een zeester, of u mag (moet) bouwen. Dat is erg leuk. Vergelijk het een beetje met Endeavor. Daar kunt u ook altijd wat en u kunt weinig verkeerd doen, zo lijkt het, tot de eindtelling zich aandient en u een nieuwe bijnaam aan uw reeds indrukwekkende lijst mag toevoegen: klos.

Daarom 2: de zeesterren

Oranje – onze Noorderburen zullen het graag horen en zien – en zeer mooi in hout uitgevoerd. En heel belangrijk voor het bewerkstellingen van uw overwinning. Het is maar dat u het weet.

Daarom 3: u krijgt een tweede kans

Er zijn spelers die klagen over het feit dat het spel uit twee delen bestaat die nagenoeg identiek van opzet zijn. Re-pe-ti-ti-vi-teit, daar hebben ze het over. Wel, ik heb deze spelers nog nooit horen klagen over het feit dat ze al jaren aan een stuk elke dag opstaan, zich wassen, tanden poetsen, eten, ruzie maken met hun partner, in de file staan, werken, eten, werken, in de file staan, koken, eten, afwassen, ruzie maken met hun partner, tv kijken, tanden poetsen, slapen, enzovoort. Zij hebben blijkbaar ook geen last van het feit dat élk spel dat gespeeld wordt gekenmerkt wordt door het steeds opnieuw afhaspelen van dezelfde of toch minstens op elkaar lijkende beurten. Begrijpe wie begrijpe kan. Goed dat ze niet in Chili of Haïti wonen, die zeuren, of we hoorden hun geweeklaag tsunamiën tot hier.

Trouwens, de tweede akte is niet identiek aan de eerste. Want u gaat wat voor u op tafel ligt anders moeten bekijken en dus ook uw tactiek aanpassen. Er zijn immers al kastelen gebouwd, waardoor het plaatsen van zeesterren nog meer punten genereert en bepaalde stukken van het spelbord worden beter bereikbaar omdat er meer scheepjes in de algemene voorraad liggen. En u krijgt de kans uw tegenslag met de gedekte fiches uit deel één te neutraliseren. Dat zijn weliswaar geen spectaculaire, maar wel relevante verschillen.

Daarom 4: u hebt het gevoel zandkastelen bouwend op het strand te zitten

U gaat zich tijdens het spelen, terwijl u de torens van Titania aan het heroprichten bent, op bepaalde momenten afvragen of het gekrijs dat u op de achtergrond hoort echt van zeemeeuwen komt. Sfeerschepping, weet u wel.

Daarom 5: het speelt op een uurtje

Ik weet niet hoe het met u zit, maar naarmate ik ouder wordt neig ik meer naar het kortere werk, lees: een uurtje volstaat. Titania verhoort deze smeekbede en dat op zich is al een daarommetje waard. Velen onder ons maken de fout speeltijd te koppelen aan diepgang. Zij associëren korte spellen met te verwaarlozen lichte kost. Zij dwalen, als een glimworm wiens vermogen tot bioluminescentie tijdens een nachtelijk uitstapje plots is weggevallen. Titania is in mijn ogen dan ook een volwaardige euro die gereduceerd is tot zijn essentie en geen overdreven ballast kent.

Daarom 6: als u creatief bent en kinderen hebt gaat u een rustige strandvakantie tegemoet

Het enige wat u tijdens de zomer moet doen is op een of andere kuststrook in een strandstoel gaan zitten met een goed boek en uw minimensjes duidelijke instructies geven over de schelpensoort die u wenst te bekomen, hun kleur, grootte en de juiste hoeveelheid. Na het uitzwermen van de producten uwer lendenen doet u gewoon úw ding, dat ding met uw verrekijker en uw boek, waarbij het tweede dient om de handelingen met het eerste discreet te houden. Na afloop van uw zeer geslaagde en rustige vakantie beschikt u dan over totaal nieuwe en zeer tot de verbeelding sprekende spelonderdelen waarmee u in uw spelerskring aanzienlijk gaat kunnen opscheppen. Wel goed wassen voor gebruik.

Daarom 7: u speelt met alle kleuren

Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik vind het leuk dat u met alle scheepjes aan de slag mag. Dat opent een veelheid aan mogelijkheden en dat voelt lekker. Aan de andere kant betekent dat ook dat uw medespelers ook over dezelfde zee aan mogelijkheden beschikken wat dan weer zorgt voor de nodige spanning.

Daarom 8: u bent een tacticus

Ik weet niet hoe het met u zit maar ik walg van lang voorspelen. Ik wil snel naar het hoogtepunt, het leven is al kort genoeg. Voor mij geen actie in beurt twee die pas in beurt 348 mogelijk iets zal opleveren. Geef mij dus maar tactiek: tijdens elke beurt roeien met de – meestal te korte – riemen waarover u beschikt en daarmee zover mogelijk zien te komen. De dosis die mij hier wordt toegediend is ruim voldoende om mij maximale bevrediging te schenken.

Daarom 9: u vecht graag tegen schaarste

U hebt drie kaarten op hand. Daar moet u het mee doen, al kunt u als goede spaarder wel tot een maximum van zeven komen. En bent u nogal gulzig en doet u teveel zorgt het spelsysteem ervoor dat u de volgende beurt in uw vrijheid wordt belemmerd. Het aanvullen van handkaarten wordt geregeld door een eenvoudig 1-2-3-principe. Speelt u één kaart tijdens uw beurt trekt u er twee bij, speelt u er twee mag u slechts één kaart bijtrekken en bent u zo overmoedig er drie uit te spelen krijgt u op het einde van uw beurt niets. Er zijn er die dat niet leuk vinden maar ik wel. Gulzigheid is een doodzonde in dit spel en wordt, net als in het echte leven, vroeg of laat afgestraft, zo erg zelfs dat het risico bestaat dat u al eens een beurt moet overslaan.

Daarom 10: u profiteert van uw medespelers

Zij geven u voorzetten die u Ronaldogewijs kunt afwerken, op voorwaarde dat u de voorzet ook daadwerkelijk ziet natuurlijk, een vaardigheid die mij tijdens het spelen van bordspellen wel eens durft te mankeren. Hou er ook rekening mee dat u tijdens uw beurt ook dikwijls de laatste assist zult geven, al kunt u leuke dingen doen met de “slechts twee schepen in verschillende kleur per veld regel.”

Er zijn zoals altijd ook enkele weerhaakjes, de “daarom nietjes”.

Daarom niet 1: u hebt daglicht of Etap-kamerverlichting nodig

U moet van goeden visuele huize zijn om het onderscheid tussen de verschillende schelpschakeringen te kunnen maken, en dan heb ik h
et zowel over de afgebeelde schelpen op het bord als over de schelpen zelf. Ik durf nu al voorspellen dat u, indien u met het bovengenoemde aandachtspunt geen rekening houdt, zich tijdens het spel gaat vergissen. Dat kan soms handig zijn, als u tot de subgroep valsspelers behoort bijvoorbeeld, maar het kan zich ook tegen u keren.

Daarom niet 2: plaatsgebrek

De velden komen door het bouwen en beleggen met zeesterren nogal eens vol te liggen waardoor u het overzicht een beetje verliest en aan het schuiven moet om te weten te komen wat er nu eigenlijk op die velden staat. Ik hou van het tactiele aspect van bordspellen, maar men moet nu ook niet overdrijven. Dit had beter gekund en wel met een heel eenvoudige ingreep: het bord en de velden erop een beetje groter.

Maar laat die kleine weerhaakjes de pret vooral niet drukken. Probeer het een keertje en geniet van een een klein uurtje ontspanning.

Een gecondenseerde standvakantie zeg maar.

Dominique

 

 

Titania (Hans Im Glück, 2010)

Rüdiger Dorn

2 tot 4 spelers vanaf 10 jaar

60 minuten