Nog niet goed van Essen bekomen of daar was hij al: de Spellen-Van-Essen-Marathon.

Mededeelnemers aan de marathon: Kris, David, Mathias en Kristof. Dat zijn niet de minste. Geef ze een klein beetje speelruimte en je hebt ze niet meer in de hand. Ik zou er niet graag mee in de file staan. Elk gaatje duiken ze in. Ze geven je geen enkele kans. Geen scrupules. Een voorbeeld: er bestaat binnen de bord- en kaartspellenwereld een ongeschreven wet die zegt dat je de thuisspeler altijd moet laten winnen. Daar hebben die mannen dus nog nooit van gehoord. Ik, timide als ik ben, probeer dan tussen de regels wat hints in de juiste richting te geven, bijvoorbeeld door te zeggen: "Ik voel dat ik het volgende spel wel eens zou kunnen gaan winnen." Het antwoord is veelzeggend: "Zeg, die croissants daar, zijn die voor ons?" Onbeschaamd, alsof ze thuis zijn godbetert, vegen ze de vloer aan met elke elementaire regel van de speletiquette. Ik moet ze dringend heropvoeden, dat is duidelijk. Ik hoop dat Die Van Hierboven mij daarvoor nog voldoende tijd gunt. Een jaar of vijftig moet volstaan. Alhoewel.

Maar soit, voor ik aan dit levenswerk begin, een overzicht van de marathon.

David had af te rekenen met een structurele ochtendfile in zijn badkamer en arriveerde een half uurtje later. Dus trokken Kris en ik als aperitief dan maar een blikje "San Juan" open. Het is nog steeds mijn meest gespeelde en favoriete spel en het ziet er niet naar uit dat hier op korte termijn verandering in zal komen. Snel opgezet en snel te spelen, en elke keer weer anders.

De eerste sessie werd gewonnen door Kris (een teken aan de wand voor wat verder die dag zou volgen) die met een wel heel erg open vizier voluit voor de gildehalstrategie ging. Heel het spel wanhopig via de raadsheer op zoek gegaan naar wat gebruiksvriendelijks, maar niks gevonden, zelfs niet in combinatie met mijn in de tweede ronde al gebouwde bibliotheek. Het was niet die van Alexandrië, dat was duidelijk.

Deel twee echter zou zich kenmerken door een briljante en uitermate zoet smakende weerwraak. Gildehal al snel op de hand, ook heel vroeg in het spel even een smederijtje neergepoot en daarna volop gas gegeven. Als genadeslag nog even een raadhuis op Kris’ zijn boterham gesmeerd en de 1-1 was een feit. Maar ik moet hem in het oog beginnen houden, hij leert te snel bij.

Ondertussen was David binnengewaaid en kon het startschot voor de marathon worden gegeven.

Antler Island (Fragor Games)

Bent u minderjarig, dan moet u nu stoppen met lezen. Scrol gerust al verder tot het spel Djarleering en wacht daar even op ons. Want dit spel, meerderjarige dames en heren, kun je alleen winnen als je goed van bil kunt gaan (voortplanten, vrijen, faire l’amour, boembsen, van jetje geven, neuken, vossen, een beurt geven, binnendoen, batsen, ballen, bonken, in-betweenen, ketsen, kezen, kippenhokken, kniepen, palen, naaien, paren, poepen, pompen, poten, seksen, soppen, vogelen, vozen, wippen). Bezin u even voor u uw zware artillerie op ondergetekende richt: ik heb dit spel niet uitgevonden. Dat zijn twee Schotten, The Lamont Brothers. Dragen rokjes, en niet eens zo’n mooie ook, en dat doet duidelijk wat met een mens. Hebben dit spel waarschijnlijk uitgevonden om de frustratie vanwege hun krimpende geslachtsdeel (vanwege de tocht) te compenseren. Aan broeken hebben ze waarschijnlijk niet eens gedacht. Moesten we in de middeleeuwen leven, die twee stonden na een korte tête á tête met de pauselijke inquisitie nu al te smeulen op de brandstapel, rokjes incluis.

Neuken dus, a volonté en liefst zo veel mogelijk. Als er kinderen mee aan tafel zitten adviseren de spelregels aan te geven dat de "hertjes elkaar zoveel mogelijk moeten proberen te kussen". Mijn advies: niet doen!. Voluit gebruiken voor de seksuele voorlichting dit spel! Massaal verspreiden in scholen en laat die klein mannen maar eens goed hun gang gaan. Alleen scholen met welluidende namen als "De Zusters Voorzienigheid Van Bernadette Van Lourdes" zou ik nog even links laten liggen. Er zitten trouwens wel meerdere levenslessen in dit spel. Dat alleen de sterkste kan winnen bijvoorbeeld en dat je in het grote spel dat leven heet alleen kunt winnen als je, euh, wint. Of dat je om gezond en sterk te worden zoveel mogelijk moet bewegen en groenten eten. Maar neuken blijft de hoofdzaak. Zonder bij elke gelegenheid van bil te gaan kan je de winst in dit spel op je geslachtsdeel schrijven. Nu is "winst" gelukkig een kort woord, maar toch. Er zit zelfs een actiefiche in de doos waarmee je in dezelfde beurt nog eens extra van jetje kunt geven. Ik heb het uitgerekend: als alles meezit, maar dan ook alles, mag je in één beurt vijf keer. In één beurt! Geef toe, wie droomt er niet van en welk ander spel biedt deze mogelijkheid? Pornstar niet hoor. En ik ken nog andere spellen waar vermenigvuldigen af en toe eens aan de orde is, maar de promiscuïteit die hier wordt gepropageerd overtreft alles.

Ik ga er niet verder over uitweiden. Ik ga hier in een latere bijdrage nog uitgebreid op in (hebt u ‘m?).

David won, al zegt dat misschien meer over David dan over het spel. Het likkebaardend genoegen waarmee hij de jonge hinden achterna zat doet het ergste vermoeden.

Darjeeling (Rio Grande Games / Abacus)

Thee verzamelen, achter je zichtschermpje kisten vullen met het goedje, heb je volledige kisten samengesteld op een schip laden die handel en daarmee hopelijk in het begin van de volgende ronde punten scoren. Wie het eerst 100 punten scoort, luidt het speleinde in. Wie dan, na aftrek van de minpunten door niet geleverde (onvolledige) kisten, de meeste punten heeft, wint. Dat, mijn vrienden, in een theebuiltje, is Darjeeling. Het is snel gespeeld. Wij deden er 45 minuten over. Het was leuk en het speelde vlot. Geen lange wachttijden. Hou er rekening mee, als dit ooit voor u op tafel komt te liggen , dat timing heel belangrijk is en dat het scoren van bonuspunten (wat trouwens op een heel leuke manier gebeurt, in een latere bijdrage meer) het verschil kan maken. We moesten allemaal wel even wennen aan het feit dat je punten scoort in het begin van je beurt. We zijn anders gewoon. Maar eens dat aandachtspuntje onder de knie knalt dit spel lekker vooruit.

Waar ik wel problemen mee heb is de doos. Plat en langwerpig en dus nogal moeilijk stapelbaar tussen mijn andere spellen. Het aanzicht van mijn collectie begint door zulke dozen meer en meer op die van de typische Belgische lintbebouwing te lijken: iedereen komt aan zijn trekken maar het trekt op geen fluit.

Maar soit, het is leuk, het speelt vlot en overdreven nadenken is er niet bij. Wie wint dan? U mag nu beginnen applaudisseren. Bedankt! Binnenkort beschikbaar op dvd. Met extra’s.

Tribun (Heidelberger Spieleverlag / Stratelibri / Fantasy Flight Games)

"Kom, leg je aan en eet een druifje mee. En straks gaan we nog even naar mijn nieuwe slavinnen kijken." Zo moet de verwelkoming ongeveer hebben geklonken als je in het oude Rome bij een vriend op bezoek ging.

In Essen verliep de kennismaking met dit spel zo hartelijk dat ik er niet meer van kon scheiden. Meegenomen dus. Een mooi, weliswaar grauw ingekleurd, speelbord, lekker veel kaarten, een plaatsingsmechanisme dat tot op zekere hoogte aan "De Kathedraal" doet denken en voor de rest prachtig spelmateriaal. Ik was op slag verliefd. En na het eerste echte volledige spel ben ik helemaal smoor. Te spelen met vooraf te bepalen overwinningsvoorwaarden of gewoon voor de punten.

Wij speelden voor punten. Iedereen ging natuurlijk onmiddellijk voluit voor de fractie van de Vesta
alse Maagden, wat niet echt ongewoon was gezien het stelletje ongeregeld dat mee aan tafel zat. Er waren er trouwens een paar die nog bronstig stonden na Antler Island, vandaar.

Kris, hij die vanaf nu in de gaten gehouden wordt, legde al snel een mooie combo op de Romeinse grasmat: invloed op de gladiatoren verzekeren, goud incasseren uit de catacomben, daarmee het bieden op de strijdwagen boosten en met die strijdwagen dan weer zijn gladiatoren beschermen. Het droeg zeker bij tot zijn glorierijke overwinning. Ik heb me, ondanks mijn schamele derde plaats (op vier) rot geamuseerd met dit spel. Wou het gelijk weer spelen, uiteraard met andere strategieën in gedachten. Voorwaar een goed teken. Danke, Herr Schmiel!

Filou (2F-Spiele)

Friedeman did it again! Een leuk kaartspelletje in een handige kleine, en uiteraard groene, doos. Kopen we een kat in een zak of niet? Heeft een kaartspel kaarten? Ja dus. Eenvoudig van opzet, snel uitgelegd en voldoende variabelen om spanning te creëren. Spanning die naarmate elke veiling vordert steeds maar weer toeneemt, altijd een goed teken. En, veel belangrijker, er werd veel gelachen aan tafel. Al meende ik af en toe rond bepaalde lachalvo’s een groene schijn waar te nemen. Heel leuk wordt het als je als laatste aan de beurt bent en daardoor de laatste kaart mag leggen. Kunt u goed een pokerface opzetten? Bent u psychologisch onderlegd? Wordt u graag tactiel geprikkeld door lekkere grote kaarten? Zit u graag op uw geld? Plaatst u graag een gokje? Spelen die handel! En aangezien de hoger genoemde eigenschappen bij ondergetekende meer dan gemiddeld vertegenwoordigd zijn, buiten de gierigheid dan, was hij de winnaar.

Giganten Der Lüfte (Queen Games)

Een spel met een zeppelin? Wedden dat ik win? Met die, niet zonder risico’s zijnde, rijmende uitspraak schoven we aan voor Giganten Der Lüfte. Een Seyfarth! Dat heeft op de gemiddelde bordspeler ongeveer hetzelfde effect als een brandende gloeilamp op een doorsnee mot. Ook op mij, ik geef het toe. Meegenomen vanuit Essen.

Het is een veredeld dobbelspel. Veredelde Puerto Rico-spelers hebben zich nu waarschijnlijk al verslikt in hun kop koffie, maar het is zo en niet anders. Dobbelen is de centrale as waar het wiel van dit spel rond draait. We hebben allemaal een fabriekje dat Zeppelins produceert en door te dobbelen kunnen we ons fabriekje upgraden met personeel, materiaal en meer van dat fraais. Wel geen secretaresse gezien, maar die denken we er wel bij. Meer uitbreidingen betekent meer modifiers voor de gedobbelde resultaten en dus hogere dobbelworpen en daardoor betere uitbreidingsmogelijkheden. Enfin, u begrijpt wat ik bedoel. Als je het echt goed doet of u wilt de goden uitdagen mag je meebouwen aan de Hindenburg. U weet hoe het met dit luchtschip is vergaan. En voor zij die het niet weten: lees het laatste woordje van de vorige zin opnieuw. Het zou wel eens kunnen dat het met dit spel dezelfde kant op gaat. Licht als helium.

Winnaar: ondergetekende, of wat dacht u?

Galaxy Trucker (Czech Games Edition)

Ik beklaag ze, al die vrachtwagenchauffeurs die zich met ware doodsverachting in het verkeer storten. Want u en ik, beste medeconsument, willen van alles kunnen kopen en dan nog liefst zoveel mogelijk en als het even kan onmiddellijk geleverd of meeneembaar vanuit voorraad. Maar toch steeds weer jakkeren als er eentje ons op de linker rijstrook ophoudt. Hypocriet zijn we. Allemaal! Over pakweg 4000 jaar zal dat niet anders zijn. Alleen zitten we dan niet meer op onze eigen planeet, vanwege weggezapt door het broeikaseffect. Snelwegen zijn vervangen door intergalactische sterrenbanen waarlangs gigantische ruimteschepen al even gigantische en soms ook wel eigenaardige vrachten transporteren. De ongemakken waarmee onze huidige vrachtwagenchauffeurs worden geconfronteerd, bijvoorbeeld het rond punt aan de Hasseltse Poort in Diest dat geteisterd wordt door het aan- en afrijdend cliënteel van de enorm populaire frituur "De Mosterdpot", is klein bier in vergelijking met wat hun verre opvolgers in 4045 gaan tegenkomen. Ik doe een greep uit de "kommer en kwel-grabbelton": piraten, epidemies, meteorietenstormen (grote en kleine), saboteurs, oorlogszones, slavenhandelaars en dan vergeet ik er nog wel een paar. Galaxy Trucker biedt ons de kans een dag uit het leven van deze helden van de toekomst mee te maken. Om u een idee te geven: onder enorme tijdsdruk een ruimteschip in elkaar boksen met alles erop en eraan (liefst een beetje stabiel en met onderdelen die min of meer aan elkaar blijven hangen), een bemanning vinden die gek genoeg is om ermee te willen vliegen, de verzekering ervan overtuigen dat deze bemanning niet gek is en je ruimteschip absoluut veilig, de ruimte in ermee en (zoals in het echte leven) zien wat ervan komt. Je komt de bovengenoemde kommer en kwel-elementen tegen, maar soms ook goodies. Als je voldoende bemanning overhoudt en voldoende onderdelen met lading die door diezelfde bemanning in de lucht kan worden houden kun je geld verdienen. Wie na drie, qua moeilijkheidsgraad en lengte stijgende, vluchten het meeste geld overhoudt, wint. Topamusement voor spelers zoals ik, die het allemaal niet te serieus nemen.

Winnaar: Mathias. Lijkt voor dit spel geboren. Ik was al blij als ik mijn vehikel opnieuw aan de grond kreeg.

Kingsburg (Mario Truant Verlag / Edge Entertainment / Ubik / Stratelibri / Ulisses Spiele / Elfenwerks)

Weer gedobbel. En ik ga het zeggen, Walter: t-o-p-p-e-r-t-j-e. We leven in een of ander gezellig koninkrijkje waar alles peis en vree is, maar waar elke winter weer een agressief legertje goblins, demonen, draken en ander fraais onze kerstmarkten wil komen verstoren. In de lente, de zomer en herfst gaat het nog. Dan leven we er rustig op los, proberen de adviseurs van onze koning te beïnvloeden voor wat gunsten en bouwen onze provincies en macht uit om zijne hoogheid nog wat extra te behagen. Het is een goede koning, geen despoot, want hij helpt de sukkelaars die achterop strompelen (lees: achteraan staan op het scorespoor). En in de winter, als het land geteisterd wordt door, gelukkig telbaar, veel gespuis komt hij ons zelfs te hulp met zijn leger. Soms is hij echter aan de gierige kant en stuurt hij maar een fractie van zijn omvangrijke krijgsmacht en dát zullen we dan wel geweten hebben. Dan valt het gespuis hier en daar binnen en plundert er lustig op los. Gevolg, verlies van goederen, gebouwen en/of overwinningspunten. Het beïnvloeden van de adviseurs, achttien in totaal, gebeurt door middel van dobbelstenen en is mooi geïmplementeerd in het spelsysteem. Steeds weer sta je voor dilemma’s, ga je voor jezelf of blokkeer je de anderen of doe je allebei? Ik opteerde voor het laatste. Het leverde me windeieren op. Laatste.

Winnaar: Kris

League Of Six (Czech Games Edition)

De laatste loodjes van de marathon. Middernacht gepasseerd en de man met de hamer stond al een tijdje naast me, klaar om genadeloos toe te slaan. Dat deed hij dan ook om 00u34. Wat ik me nog herinner van dit spel is het biedsysteem à la Evo, dat in functie treedt als je met twee spelers in dezelfde stad wil inkopen, het opslagsysteem van de goederen dat een beetje weg heeft van het verschepen in Puerto Rico en de grootte van de paardenspannen die bepalen wie wanneer mag leveren en waar. Ik vond het spelbord een beetje aan de kleine kant. De kwaliteit van de spelonderdelen, vooral de kaarten, is ook niet bijster hoog. Maar het spelplezier maakt veel goed. De spelregels zijn ook heel duidelijk en laten geen vragen open. Later meer.

Winnaar: Kris

Wat een marathon. We klokten af op 16u, 3 minuten en 57 seconden. Daar kan Haile Gebrselassie een
ferm puntje aan zuigen.

Nog een gouden tip: volgend jaar treden we op op Rock Werchter. We zullen met zijn vijven het festival afsluiten op het hoofdpoduim. We spelen een conceptconcert: een partijtje Cuba. Als bisnummers spelen we Filou en Coyote en als grote apotheose gooien we de houten versie van Cuba stuk op het podium. Als u helemaal achteraan staat, wat gezien de vlucht die de kaartenverkoop gaat nemen heel waarschijnlijk is, moet u niet panikeren. U kunt alles volgen op het groot scherm. We denken er ook aan iets te gaan doen met het jonge vrouwelijke geweld van Scala, maar daar zijn we nog niet uit. Enfin, u leest het hier nog wel.

Terwijl ik dit zit te typen zingt Mira op de achtergrond "In De Fleur Van Uw Leven", een aanrader voor als u in een melancholische bui bent en vatbaar voor Algemeen Nederlands waarin toch nog een scheutje authentiek Vlaams doorklinkt. Ik word trouwens door melancholie om de oren geslagen de laatste tijd. Overgevoelig, tot op het misselijke af. Ik begin zowaar te vermoeden dat ik wel eens zwanger zou kunnen zijn. Een mirakel! Even een briefje naar "De Zusters Van De Voorzienigheid Van Bernadette Van Lourdes" voor een marketingplan. Kaarsen, beeldjes, bidprentjes, gebedstonden op afspraak en bord- en kaartspellen die ik heb aangeraakt en daardoor wonderbaarlijk goed zijn geworden. Dat allemaal aan een katholiek verantwoorde prijs te koop. En volgend jaar een stand in Essen, onder de vorm van een grote kapel, alwaar ik uw aangekochte spellen zal zegenen. En voor de jonge hinden onder ons: ik genees ook door handoplegging.

Dominique