Attack on Titan

“Mag het een beetje meer zijn?” Het is een standaardzinnetje van mijn slager na het afwegen van mijn wekelijkse portie gehakt.

Ik moest aan dat zinnetje denken toen ik voor de eerste keer Attack on Titan aansneed. Of beter: door Attack on Titan werd aangesneden. Want voor de overwinning moet u hier in eerste instantie niet gaan.

Ik leg u even uit hoe dat komt.

Attack on Titan, gebaseerd op een op zijn zachtst gezegd nogal bizarre mangaserie, is een coöperatieve deckbuilder waarbij u uw geliefde stad probeert te vrijwaren van extreem groot uitgevallen mensachtige, naakte creaturen. Op het eerste gezicht zowel van mannelijke als vrouwelijke kunne, al zullen de perverten onder ons tevergeefs op zoek gaan naar de primaire geslachtskenmerken.

Tot daar aan toe, we kennen allemaal wel enkele grote mensen. Maar deze specimen swingen toch extreem de pan uit. We hebben het hier door de band over 5 meter en meer. Af en toe zelfs veel meer. 

Hoe zij het licht hebben gezien moet u maar uitvlooien door de reeks te bekijken – bizar is ook hier een understatement – want dat is slechts bijzaak. De hoofdzaak, medespeler, is dat deze creaturen verzot zijn op mensenvlees, bij voorkeur mens uit het vuistje. Ook dat heeft met hun ontstaansgeschiedenis te maken. 

U kunt het verorberen van uw stadsgenoten niet langer aanzien en u hebt zich aangesloten bij een commando-eenheid die als enige doel heeft de ongewenste bezoekers buiten de stadsmuren te houden. Inderdaad: muren. Het werd immers zo erg dat de stad uiteindelijk in 5 districten werd verdeeld die elk door een muur werd ingekapseld. Wordt de buitenste muur gesloopt kan de bevolking zich nog altijd terugtrekken achter de volgende enzovoort.

Dat uw lidmaatschap van de hoger genoemde elite-eenheid ook een enkeltje richting kerkhof inhoudt had u niet ingecalculeerd. Afhaken betekent echter gezichtsverlies, dus dat is geen optie.

U hebt zich tijdens uw training bekwaamd in het omgaan met het zogenaamde ‘Omni Directional Mobility Gear’, gereedschap waarmee u zich snel en vooral hoog kunt verplaatsen. Denk aan een zwiepende Spinneman. Die hoogte is belangrijk. Het gaat hier tenslotte om Titanen en hun zwakke punt is de onderkant van de nek. Daar probeert u al zwierend en zwaaiend uw zwaard in te planten.

In het spel krijgt u te maken met een heleboel gewone titanen, op zich al erg genoeg, maar ook met supertitanen. Daarmee vergeleken zijn de gewone maar lilliputters. 

En die willen niets lever dan alle muren van uw stad slopen om vervolgens alle inwoners te verorberen, liefst zo snel mogelijk.

U moet dus zwaar aan de bak.

Zoals elke deckbuilder staat u aan de aftrap met een setje semi-waardeloze kaarten. Gelukkig vindt u in de verschillende districten veel interessantere dingen: helpers, materiaal, wapens en zelfs een occasioneel paard. Dat gaat u goed kunnen gebruiken om uzelf te verplaatsen, want naast vechten is ook bewegen in dit spel immens belangrijk. Ook locaties kunt u aanschaffen om ze later in een van de districten te bouwen om vervolgens hun speciale eigenschap te gebruiken. Ik heb tijdens onze sessies gemerkt dat het ziekenhuis enorm populair is. 

U beweegt, koopt, vecht en overlegt en legt – meestal – het loodje na ongeveer anderhalf uurtje. Dat loodje leggen gebeurt als er een bepaald aantal helden komt te sneuvelen (jawel, er vallen doden in dit spel), als u de trekstapel helemaal hebt doorgesparteld zonder de 4 supertitanen uit te schakelen of als de 5 muren zijn gesloopt. Winnen kunt u alleen door de 4 supertitanen om te leggen (veel geluk!) voor de trekstapel leeg is.

Omgorden dat gereedschap want:

Attack on Titan is gruwelijk moeilijk, en daar bent u dol op.

Attack on Titan behoort tot het beste wat coöperatieve deckbuilders op dit moment te bieden hebben. U kunt dit spel niet winnen zonder met uw medespelers uitgebreid in overleg te gaan.

Attack on Titan voegt beweging toe aan het op zich al zeer geslaagde spelconcept. U moet zich van het ene district naar het andere verplaatsen om alles onder controle te houden. Dat betekent dat u buiten brute kracht ook aandacht moet hebben voor mobiliteit en dat u uw deck daarop moet afstemmen.

Tijdens het spel worden de kaarten die u kunt ‘kopen’ – de munteenheid hier is kracht – op een leuke manier aan de districten toegevoegd waardoor u kunt voorspellen waar de volgende kaarten gaan verschijnen, dus ook de titanen. Dat zorgt voor interessante afwegingen. Die kaarten verschijnen uit een heerlijk dikke centrale trekstapel.

De karakters in het spel hebben elk een speciale eigenschap die u niet mag vergeten te gebruiken. Deze raad wordt u toegefluisterd door iemand die van pure opwinding die eigenschap elke beurt vergeet.

Door de speciale eigenschappen van de karakters kan elke speler zich specialiseren waardoor u al spelend een echt supercommando samenstelt.

Attack on Titan doet erg leuke dingen met opgelopen verwondingen en het omgaan daarmee.

Attack on Titan heeft een snelle opzettijd.

Door de steeds wisselend geschudde kaartendeck, en de steeds wisselende supertitanen die meedoen, verloopt elk spel weer anders. 

Zijn de gewone titanen nog min of meer onder controle te houden, van zodra de supertitanen opduiken krijgt de uitdrukking ‘dat is een huzarenstukje’ een geheel nieuwe invulling.

Het spel kenmerkt zich door momenten van intense tsunami-achtige chaos en wanhoop, afgewisseld met periodes van relatieve rust waarin u uw deck verder kunt uitbouwen en bijschaven. Dat voelt lekker aan.

Nooit gedacht dat u in een spel zo wanhopig op zoek zou gaan naar een vers, bruin gesneden brood.

Attack on Titan doet leuke dingen met helden die komen te sterven, meerbepaald wat betreft hun erfenis en naar welke opvolger die gaat.

U kunt de moeilijkheidsgraad aanpassen van onmogelijk tot bijna mogelijk.

De maker voorziet u van een voortreffelijke solovariant.

Attack on Titan is voorzien van een erg handige inlay.

U blijft liever op de begane grond want:

Attack on Titan kan lang duren, zeker als u met meer dan 3 spelers het zwerk in wil.

Het grafische omzetting kon beter.

De minuscule fiches die de levenspunten van de titanen moeten aangeven zijn een regelrechte aanfluiting.

U krijgt de kriebels van die lachende, vrouwelijke titaan. Daar gaat u van dromen ’s nachts.

Ook al is het een schoonheidsfoutje, u hebt het moeilijk met die ene kaart die aangeeft dat u een held op de aflegstapel moet leggen terwijl eigenlijk een helper wordt bedoeld. 

 

Dominique

Attack on Titan

Cryptozoïc Entertainment (2016)

Matt Hyra

1 tot 5 spelers vanaf 15 jaar

60 tot 90 minuten

 

Score op de Plak-o-Meter: 7,75