De “De Tafel Plakt!” Spiel 2012 Koopwijzer!

Medespeler, ik moet u waarschuwen. Wij verschillen, u en ik. Wat ik leuk vind hoeft bij u niet noodzakelijk op tafel en omgekeerd. Subjectiever dan deze kooplijst vind je ze niet. Hou daar rekening mee als u deze lijst doorstruint.

Ik verwijs dan ook graag naar mijn voorwoord bij de koopwijzer voor Spiel 2010: “Het gaat hier om spellen die u wel en niet vanuit Essen zult meebrengen als u tijdens de Internationale Spieletage in mij zou transformeren.”

Laten we beginnen met de 25 spellen die de revue passeerden in mijn dagelijkse voorbeschouwing. Later op de week geef ik u nog enkele last minute tips.

1969 (Cranio Creations)

Floaten in de ruimte mag u dan enorm aanspreken, ik vrees dat u na afloop van een sessie de tafel niet zwevend zult verlaten. Teveel geluk, te eenvoudig van opzet, te conflictueus en teveel bankbiljetten die na de eerste sessie – u kent uw tegenspelers – al aan vervanging toe zijn.

Mijn advies: NIET KOPEN!

Among the Stars (Artipia Games)

Er is weinig waarvan hier niet te genieten valt: het draften, het thema, het artwork, de moduleerbaarheid naar vredelievend en agressief spelen, de geheime opdrachten, het voortdurend scoren en de mogelijkheid om ruimte-inspecteur te spelen in de ruimtestations van uw tegenspelers. En, last but not least, de onvermijdelijke uitbreidingen. Werp gerust op dat de gelijkenis met 7 Wonders wel heel frappant is, ik werp onmiddellijk terug dat van Patricia Bündchen, de tweelingzus van Gisele, niet minder te genieten valt.

Mijn advies: KOPEN!

Arctic Scavengers (Rio Grande Games)

Uit ervaring kan ik u meegeven dat de oorspronkelijke editie zeer de moeite waard was. U vindt de review daarvan ergens in de rechterkolom hier. Hebt u deze versie niet in uw bezit is de versie van Rio Grande Games een must. Nu gaan er wel geruchten dat Rio Grande het spel niet tijdig in de schappen krijgt op Spiel. Het zijn geruchten, maar toch.

Mijn advies: KOPEN ALS HET ER LIGT, RUSTIG WACHTEN OP DEZE EDITIE ALS HET ER NOG NIET LIGT.

Call to Glory (White Goblin Games)

De voorloper, het tweepersoonsspel Crazy Chicken, staat hier al een hele tijd uitgeteld in het spellenrek. Niet omdat het niet gespeeld wordt, maar omdat het teveel gespeeld wérd. Het is totaal versleten. U kunt zich voorstellen hoe blij ik ben met deze editie die dan nog werd voorzien van twee extra, en zeer leuke, varianten en een uitbreiding van het spelersaantal naar vier. En dan zwijg ik nog over het prachtige artwork.

Mijn advies: KOPEN!

City of Horror (Asmodee / Repos Production)

Mijn advies: KOPEN!

U leest hier morgen uitgebreid waarom.

D-Day Dice (Valley Games)

Al verschenen en u moet u schamen als u deze nog niet op uw rek hebt staan. Veruit het beste en het leukste dobbelspel in mijn collectie en dat wil wat zeggen. Als het thema u een beetje afschrikt bijt u dan door deze zurigheid heen en u zult snel inzien welke grote fout u bijna had gemaakt.

Coöperatief en gelijktijdig dobbelen blijft een woestijnsegment in de spellenwereld, maar deze waterrijke oase vult de leegheid met brio op. D-Day Dice is ook het beste solospel in mijn collectie dus als u een eenzaam type bent kunt u ook weinig verkeerd doen. Wilt u toch menselijke tegenstand raad ik u zonder enige schroom aan de uitbreiding Atlantikwal aan, waarmee een uwer medespelers transformeert in een Duitse bevelhebber. Ook te vinden op Spiel.

Mijn advies: KOPEN!

Escape: The Curse of the Lost Temple (Queen Games)

Maakt het toeven in het woestijnsegment van hierboven nóg aangenamer omwille van de enorme tijdsdruk, de chaos, de spanning en het plezier dat u hieraan beleeft. Zorg wel voor een goed functionerende Cd-speler want als hij hapert speelt u eigenlijk vals. Kan net als D-Day Dice solo, maar zorg dan wel dat de buren niet meekijken.

Supersnel – als u een spelavond van 4 uur inplant bent u vertrokken voor 40 sessies – en grafisch mooi omgezet. Twee uitbreidingsmodules, die zeer de moeite zijn, worden standaard meegeleverd.

Mijn advies: KOPEN!

Expedition: Congo River 1884 (White Goblin Games)

Staat uw afbeelding op een van de karakterkaarten in het spel hebt u normaal gezien al meerdere exemplaren voorbesteld, waardoor de potentiële voorraad op Spiel mogelijk nu al aanzienlijk geslonken is.

Zij die niet bij de gelukkige winnaars waren en twijfelen over een eventuele aankoop kan ik, zij het schraal, troosten: ik twijfel ook. Ik ben een beetje bang voor de conflicten met mijn tegenspelers en ik ben ook een beetje bang dat de winnaar een ietsepietsie te lang voor het speleinde gekend is. Ik ga u dus aanraden wat ik zelf ga doen.

Mijn advies: PROEFSPELEN!

Fairy Land (Lo Scarabee / ElfinWerks)

Voor een aantal onder ons ongetwijfeld te soft, voor anderen de max: vertoeven in feeënland. Maar de richtleeftijd is 12 jaar wat mij doet vermoeden dat dit geen spel voor doetjes is, al vrees ik wel voor de lachsalvo‘s die mijn medespelers op mij zullen afvuren als ik hiervan de regels aan het uitleggen ben. Zelf ben ik wel geïntrigeerd door dit kaartspel, al heb ik een vermoeden dat de herspeelbaarheidsfactor aan de lage kant is.

Mijn advies: PROEFSPELEN!

Fleet (Gryphon Games)

Als men mij vraagt welke vijf spellen ik zou meenemen naar een onbewoond eiland is mijn antwoord steevast: San Juan, San Juan, San Juan, San Juan en San Juan. Dat zegt iets over hoe ik na al die jaren nog steeds verliefd ben op dit spel. Heel, heel erg want op een onbewoond eiland zal ik het met niemand kunnen spelen.

Fleet is een verwant van San Juan, en een goede ook, met voldoende twists om een aankoop, die van mij althans, te verantwoorden.

Mijn advies: KOPEN!

Gladiatori (Giochix.it)

Het thema spreekt mij enorm aan maar de hoeveelheid aan spelregels haalt volgens mij de snelheid, toch een van de basisvaardigheden die een gladiator moet bezitten dacht ik, uit het spel. Dit gaat mij niet zo bekoren als Munera: Familia Glatiatora.

Mijn advies: NIET KOPEN!

Hanabi (Asmodee / Abacusspiele)

Minimalistisch coöpereren, dat doet u hier. Leuk, maar het is bijna schandelijk hoe weinig spelmateriaal u hier voor uw eurocentjes aangeboden krijgt. Gelukkig heeft minimalisme ook een relatief minimalistische prijs en hoeft u het daarvoor niet te laten. Meer nog, het speelplezier dat Hanabi genereert is van dien aard dat u uw favoriete godheid op uw blote knieën zult danken voor deze tip: u mag Hanabi gewoon niet laten liggen.

Wilt u de moeilijkheidsgraad, waarvan de lat in het basisspel al op een behoorlijke hoogte ligt, nóg verhogen, moet u voor de versie van Abacus gaan. Daar wordt de meerkleurenkaart- uitbreiding standaard meegeleverd.

Mijn advies: KOPEN!

Il Vecchio (Hall Games)

Al veel te veel spellen spelen zich in Italië en dit tijdsegment af en de vraag is dan ook in hoeverre dit spel een meerwaarde kan bieden voor uw omvangrijke collectie. Die meerwaarde zou kunnen bestaan uit de hoeveelheid spelmechanismen die u hier de baas moet kunnen zonder dat aan de overzichtelijkheid afbreuk wordt gedaan, de korte beurtwisselingen, de speelduurmanipulatie en het onzekere van de geheime opdrachten.

Er is alleen een groot probleem en dat heet Noblemen. Noblemen biedt u nóg meer spelmechanismen, nóg meer korte beurtwisselingen en nóg meer speelduurmanipulatie. En daarbovenop nog schandalen en een nieuw innovatief spelmechanisme dat u aan den lijve mag ondervinden als u naar een gemaskerd bal mag.

Ik zou het wel weten.

Mijn advies: NIET KOPEN!

Level 7 [Escape] (Privateer Press)

Leuk, ontsnappen uit een proefmensencomplex en ondertussen afrekenen met afzichtelijke mutanten en god weet weet nog allemaal, maar u hebt toch voor een andere ontsnappingsroute gekozen, eentje dat ook het woord Escape in de titel draagt en dat wordt uitgegeven door Queen Games.

Letterlijk te donker dit spel en als ik bepaalde ervaringsdeskundigen mag geloven massaal in de dumpstands na Spiel. U bent gewaarschuwd.

Mijn advies: NIET KOPEN!

Libertalia (Asmodee)

Bij onze eerste sessie met z”n vieren helemaal door de mand gevallen, maar dat kan ook met de samenstelling van de karakterkaarten te maken hebben, die bij aanvang van het spel toevallig worden bepaald. We hadden het gevoel dat we weinig vat op het spel hadden en dat we ten prooi vielen aan een te grote toevalligheid. Wel prachtig materaal, duidelijke spelregels (al kunnen bepaalde karakterkaarten wel tot regeldiscussies leiden) en een overzichtelijke speelduur. Met de juiste medespelers aan tafel kunt u hier trouwens eens goed lachen.

Mijn advies: PROEFSPELEN!

Love Letter (Alderac Entertainment Group)

Ongezien en als enige een liefdesbrief bij uw geliefde in spé, de prinses, krijgen, het is eens wat anders. U moet zich van de link thema-spelmechanisme echter niet teveel voorstellen, want die is onbestaande. Het enige wat u moet doen is op het einde van het spel de hoogste kaart op hand hebben. Dat bereikt u door tijdens uw beurt slim één van uw twee handkaarten uit te spelen en de bijbehorende actie van het personage in kwestie uit te voeren.

Toch moet ik u waarschuwen voor het risico op verslaving, de reisvriendelijkheid, de flitsende snelheid, de lacherigheid en de schoonheid – de kaarten zijn prachtig geïllustreerd – dat dit spelletje in zich draagt. Dit is trouwens het enige spel dat u met een vriend, familielid of toevallige voorbijganger in een wachtrij kunt spelen, “ik zie wat jij niet ziet” niet meegerekend.

Advies: ALS EERSTE OP DE BEURS KOPEN ZODAT U DIT KUNT SPELEN ALS U LATER IN WACHTRIJEN KOMT TE STAAN!

Noblemen (Pegasus Spiele / Tasty Minstrel Games)

Als u dit jaar slechts één “euro” koopt moet het volgens mij deze zijn. Verenigt alles in zich wat een goede euro kenmerkt en doet dat met brio. Aan het oog werd ook gedacht want een schoonheid is het alleszins. Laat u niet afschrikken door de Duitsheid van de uitgever. Het spel zelf is volledig taalonafhankelijk.

Mijn advies: KOPEN!

Oddville (What’s your Game?)

Oddville behoort volgens mij tot het segment van de betere kaartspellen. Een aantal eigenschappen springen direct in het oog: u bouwt samen aan een stad, u wisselt erg snel van beurt zonder een gebrek te hebben aan keuzemogelijkheden, u moet uw tegenspelers heel goed in de gaten houden en u mag aan de slag met bloedmooi spelmateriaal.

Maar het ligt een beetje in balans met Among the Stars en nog enkele andere bouwspelletjes die ook naar uw gunsten dringen – Card City en Suburbia schieten me nu zo direct binnen. De concurrentie in dit segment is dus niet niks en dat betekent dat ik maar één advies kan geven.

Mijn advies: PROEFSPELEN!

Seasons (Libellud / Asmodee)

Ik heb Seasons al gespeeld en ik was er weg van. Excelleert pas echt met twee of drie spelers maar dat kan de pret niet drukken. Prachtig materiaal, duidelijke Magic the Gathering invloeden, heerlijk in de hand liggende dobbelstenen, tonnen interactie en meerdere wegen naar de overwinning zijn slechts enkele kenmerken die u overstag zouden moeten doen gaan. Alleen het scorebordje had voor mij niet gehoeven, teveel gepriegel. Ik had liever scorefiches gezien.

Maar verder? Niks op aan te merken.

Mijn advies: KOPEN!

Smash Up (Alderac Entertainment Group)

Smash Up is King of Tokyo zonder dobbelstenen. Speelt u King of Tokyo graag dan gaat dit u ook bevallen. Thematisch helemaal over the top en daarom al prima. Hou er wel rekening mee dat u dit kleinoodje nooit helemaal in de hand hebt. Beschouw uw tegenspelers echter als ongeleide projectielen en u gaat genieten. Dat betekent nu ook weer niet dat u er zo maar op los moet spelen. Met bepaalde combo’s en goed getimede aanvallen kunt u wonderlijk leuke en interessante dingen doen. Erg uitbreidingsgevoelig, dus hou daar rekening mee.

Mijn advies: KOPEN!

Snowdonia (Asmodee / Lookout Games / Surprised Stare Games / Ltd / uplay.it Edizioni)

Een moeilijk deze. Een variabele workerplacer met een originele insteek waar heel wat voor te zeggen valt. Alleen worden we op Spiel met workerplacers waar heel wat voor te zeggen valt om de oren geslagen en dan blijft de vraag in hoeverre deze kopje boven blijft. Wel interessant: Snowdonia kan ook solo.

Ik ben geïntrigeerd, maar benader dit toch met enige omzichtigheid.

Mijn advies: PROEFSPELEN!

Spellbound (Fragor Games)

Als het over schoonheid gaat hoeft men de, gelukkig middellang gerokte, Lamont brothers geen lesjes meer te leren. Maar schoonheid alleen houdt een spel niet op een tafel, er moet ook innerlijk genot geboden worden. Na de regels te hebben gelezen heb ik de indruk dat dit gelukkig redelijk goed zit. Alleen zijn alle preorders al lang de deur uit en zult u op zondag 21 oktober als een hyena in de buurt van de stand van Fragor Games moeten rondhangen in de hoop alsnog een niet afgehaald exemplaar op de kop te tikken.

Mijn advies: OP ZONDAG 21 OKTOBER ALS EEN HYENA RONDHANGEN AAN DE STAND VAN FRAGOR GAMES EN OP HET JUISTE MOMENT TOESLAAN!

Tokaido (FunForge)

Tokaido doet wat het belooft: u een ontspannende avond bezorgen. Of u nu wint of niet, alle stress is na afloop uit uw lichaam verdwenen, als water van een eend. Zelfs de tegenspeler die u eerder op de avond tijdens een partijtje City of Horror het laatste antidotum ontzegde waardoor u zwaar verloor krijgt een vriendelijke blik toegeworpen.

U gaat gewoon op reis hier, door Japan, en onderweg verzamelt u mooie souvenirs, geniet u van prachtige panorama’s en gastronomische hoogstandjes. En daar scoort u nog punten mee ook, al is dat hier allemaal bijzaak.

Had u voorbesteld had u slechts 30 euro moeten neertellen voor deze schoonheid. En u krijgt er dan nog enkele bonuskaarten bovenop. Ik hoop dat u dat gedaan hebt.

Mijn advies: KOPEN!

Trains (Okazu Brand)

Een deckbuilder gecombineerd met een bordspel. Intrigerend. Ervaringsdeskundigen hebben al laten verstaan dat de combinatie wonderwel geslaagd is en dat dit erg aangenaam wegspeelt. En door het kopen van dit spel draagt u ook nog eens bij aan het huwelijksgeluk van het koppeltje dat het minibedrijfje Okazu Brand runt. Wel een duur doosje dit, dus u kunt ook het risico lopen te wachten tot een grote uitgever dit oppikt. Een risico dat u zelf dient in te schatten.

Mijn advies: KOPEN!

Tzolk’in: The Mayan Calandar (Cranio Creations / Czech Games Edition / IELLO / Heidelberger Spieleverlag / Rio Grande Games)

Het groot aantal gerenommeerde, publicerende uitgevers ten spijt is dit mijns inziens een spel dat de verwachtingen niet gaat inlossen. Goed, iedereen kwijlt op de tandwielen die vrolijk rondjes draaien op het spelbord, maar buiten dit gegeven zijn er geen innovaties te bespeuren. De vraag kan zelfs gesteld worden of een ronddraaiend tandwiel waarop werkertjes kunnen geplaatst worden op zich wel innovatief ís. Mij lijkt het eerder een gimmick. Onder het bladgoud vinden we hier immers een ordinaire workerplacer.

Tzolk’n: The Mayan Calandar is een spel dat u volgend jaar vlak voor Spiel in de ramsjbakken zal opduiken. Na de eerste opwinding over de draaiende tandwielen zakt het verlangen om dit veel op tafel te leggen immers als een soufflé in elkaar.

Mijn advies: NIET KOPEN!

Dominique