De “De Tafel Plakt!” Awards 2008: deel 8

Lilliputter van het jaar

Red November (Fantasy Flight Games). Geef toe, de naam klinkt als duizenden tonnen pure nucleaire power die de poten van uw arme keukentafel amper overeind gaan kunnen houden. Tot u de doos ziet. Of beter: doosje. Op Spiel in Essen keek ik er bijna overheen, zo klein was het. En is het, want de omvang is sindsdien nog niet veranderd. Smurfen en Plopachtige creaturen vinden dit zeker de max, maar organismen van menselijke omvang blijven hier toch enigszins in de kou staan. En de verwachte tonnen nucleaire power worden dan al snel herleid tot het niveau van een klapzoekertje dat door “hij is me d’r eentje, de deugniet” wordt afgeschoten in een kleuterklas.

Akkoord, een duikboot is van nature een claustrofobie-initiërend en beklemmend omgevingsobject, maar moet dat dan persé worden doorgetrokken naar onze – omdat we op álle spellen willen voorbereid zijn – gigantische speltafel? Het kan toch niet de bedoeling zijn dat we vóór we aan de slag gaan door een voorspel “zoek de duikboot” moeten?

Kortom, dit moet in een grote doos. Als er één uitgever is die een lot grote dozen uit haar magazijn kan toveren is het toch Fantasy Flight Games zeker? En in die doos een grote duikboot en grote componenten. Zodat gepriegel wordt vermeden. Priegelen, het is niet mijn favoriete bezigheid als ik word geacht alles uit de kast te halen om mijn vege lijf te redden uit een aan alle kanten belaagde en uit elkaar vallende onderzeeër.

Dus: een tweede en grotere editie graag. En dan voor de prijs “Reus van het jaar!”

Tot morgen.

Dominique

4 gedachtes over “De “De Tafel Plakt!” Awards 2008: deel 8

  1. Kan je ook inzendingen doen voor het meest getormenteerde spel? Voor 2009 heb ik alvast twee getrashte speldozen kandidaat waar gisteren zonder verpinken een auto overheen gewalst is. Beide dozen hebben gedurende deze marteling hun inhoud heldhaftig weten te beschermen. Een applausje dus voor Kosmos en Fantasy Flight Games met respectievelijk Hart an der Grenze en Heersers der Woestijn. Zou dan nu iemand de rol plakband kunnen passeren alsjeblief?

    Like

  2. Goh, eigenlijk zou ik er niet rouwig om zijn, wanneer meer spellenmakers zouden opteren voor kleinere dozen, want dan zou ik minder kasten en opbergkisten moeten kopen. Bovendien kunnen kleine doosjes ook gemakkelijker mee op reis. Ook winkels zouden minder ruimte nodig hebben en wanneer je het spel wil opsturen, omdat je het te koop had gezet op een forum waarvan u de URL hieronder vindt, dan hoe je ook minder postzegels te plakken om het naar uw koper op te sturen.

    En vergeet ook niet, dat een klein bord op een grote tafel ook nog eens veel plaats overlaat voor drank en hapjes…

    Ik zien niets dan voordelen aan kleine dozen … !!

    Like

  3. Nog een stem die zegt: Kleinere dozen heersen! Voordat ik een plaatsje overweeg op mijn overvolle schappen voor een nieuw spel is “doosgrootte” steeds bepalender.

    Ik zit nu nog in de fase “ach, zo’n klein doosje past er nog bij”, en als ik een spel tegenkom wat mij goed lijkt en het zit nog gepast in een kleine doos dan draal ik niet!

    Op Essen 08 was de Engelse versie van Red November helaas op donderdagmiddag al uitverkocht. Toegegeven, als het spel in een grotere doos had gezeten had ik het wellicht eerder gespot, maar het staat desondanks nog steeds hoog op mijn verlanglijst.

    Like

  4. Maar deze doos en dito spelmatriaal is ECHT wel te klein.. En waarom die kartonnen fiches ipv handkaarten. De kaartjes zijn perfect speelbaar door een baby.

    Leuk spel maar veeel te klein…

    Like

Reacties zijn gesloten.